وظیفه مرد در مقابل همسر از منظر روایات

از امام باقر (علیه السلام)، پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: پیغمبر مرا درباره زن چندان سفارش کرد تا جایی که گمان کردم که او را جز به واسطه فحشای آشکار طلاق، نتوان داد.

و فرمود: هر کس حتی بر یک سخن ناگوار زن شکیبایی کند؛ خداوند او را از دوزخ، رهایی بخشد و بهشت را برایش حتمی سازد، و دویست هزار حسنه برایش بنویسد، و دویست هزار گناه از او محو نماید، و دویست هزار درجه بالایش برد، و به هر موی تنش، عبادت سالی برایش بنویسد.

اسحق بن عمار از امام ششم (علیه السلام) پرسید: حق زن به شوهر چیست؟ فرمود: شکمش را سیر کند، بدنش را بپوشد، و اگر جهالت کرد از او در گذرد. ابراهیم خلیل به خداوند از تندخویی ساره شکوه کرد، خداوند به او وحی فرمود: زن همانند استخوان دنده است اگر بخواهی راستش کنی می شکند و اگر با او همچنان مدارا نمایی از او بهره ور گردی، گفتم: این سخنان از کیست؟ حضرت خشمگین شد، و فرمود: به خدا این سخن پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) است.

باز از آن حضرت (علیه السلام): که امام صادق (علیه السلام) زنی داشت که او را اذیت می کرد، و امام از او در می گذشت.

از پیغمبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم): هیچ بنده ای از کسب حلال برای عیالش خرج نمی کند مگر آن که خداوند هر درهمی را هفتصد برابر به او عطا نماید.

و نیز فرمود: بهترین مردان امت من کسانی هستند که به اهل خانه خود تعدی روا ندارد، و بر آنها رحمت آرند و ستم نکند، بعد این آیه را خواند: ((مردان به واسطه برتریهایی که خداوند به آنان داده بر زنان تفوق دارند))
از امام باقر (علیه السلام): هر که همسر دارد و لباس و غذای ضروری او را ندهد بر امام لازم است که بینشان جدایی افکند.

از امام ششم (علیه السلام)، درباره آیه شریفه: ((و هر کس قدرت دارد باید از آنچه خدا به او داده است انفاق نماید))، فرمود: مرد باید به زن چندان نفقه و خرجی دهد که بتواند خود را اداره کند وگرنه بینشان جدایی افکنده شود.
و از آن حضرت (علیه السلام): چون این آیه آمد: ((ای مردم مؤمن خود و اهل بیت خود را از آتش بترسانید، و حفظ نمایید))(65)، مردی مسلمان به گریه نشست، و گفت: من از اداره خودم عاجزم، و تکلیف خانواده ام نیز به گردنم افتاد. پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: همین کافی است که آنها را به آنچه خودت را می خوانی امر نمایی و از آنچه خودت را باز می داری نهی کنی.

و از آن حضرت (علیه السلام): زنی برای کاری خدمت پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) آمد. حضرت فرمود: گویا تو از تسویف دهندگانی، پرسید: تسویف دهنده کیست؟ فرمود: زنی که شوهر او را برای حاجتی صدا کند، و او همچنان شوهر را سر بگرداند تا وقت بگذرد و شوهر به خواب رود، که چنین زنی را ملائکه لعنت کنند تا شوهر از خواب بر آید.

و از آن حضرت (علیه السلام): خدای رحمت کند بنده ای را که رابطه میان خود و زنش را نیکو سازد، که خداوند عزوجل سرنوشت زن را به دست او داده و وی را صاحب اختیار او نموده است.

از نبی اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم): عیال یک مرد اسیران اویند، و محبوب ترین بندگان پیش خدا کسی است که به اسیرانش نیکو کارتر باشد.

از امام هفتم (علیه السلام): عیال یک مرد اسیران اویند، و هر که خداوند به او نعمتی دهد بر اسیرانش وسعت دهد، وگرنه ممکن است از دستش برود.

خوله به نبی اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) عرضه داشت: من خود را برای شوهر چون عروسی که به زفاف می رود معطر و آراسته می کنم، و به بسترش می روم، و او به من پشت می کند، دوباره به طرف صورت او می روم، باز به من پشت می کند، به نظرم می رسد که از من ناراحت است، چه دستور می فرمایید؟ فرمود: از خدا بترس و از همسرت اطاعت کن.

پرسید: حق من برگردن او چیست؟ فرمود: خوراک تو را از هر چه خود می خورد تاءمین نماید و از آن چه می پوشد برای تو بخرد، و سیلی به صوت تو نزند، و داد به سرت نکشد، پرسید: حق شوهر بر من چیست؟ فرمود: جز با اجازه او بیرون نروی، و روزه مستحبی بی اجازه او نگیری، و بی اجازه او از خانه اش صدقه ندهی، و اگر سوار مرکب باشی و تو را بخواند؛ اجابت کنی.

پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: زن وسیله خوشی است، هر که زن می گیرد، او را نگه دارد و ضایع مگذارد.

و امیر مؤمنان (علیه السلام): به محمد بن حنیفه فرمود: پسرم اگر نیرومندی، برطاعت حق نیرومند باش. و اگر ضعیفی برگناه ضعیف باش، و اگر می توانی کاری کنی که زن جز به اندازه کار خود، شغلی نداشته باشد چنین کن، که برای حفظ جمالش بهتر، و برای جانش راحت تر، و آسانتر است، که زن گل است، قهرمان نیست، و به هر حال با وی مدارا کن، و خوب مصاحبت کن تا عیش تو صاف و بدون کدورت باشد.

از امام صادق (علیه السلام): از خدا بترسید درباره دو ضعیف: مملوک و زن.

منبع : حوزه نت